احراز هویت کاربران در صرافی‌ رمزارز چیست و چه کاربردی دارد؟

امروزه با توجه به رشد چشمگیر حوزه رمزارزها در سال‌های اخیر، غیر از افزایش دارندگان ارز دیجیتال درآمد صرافی‌های این بازار هم بسیار بالا بوده است. در مقاله پیش‌رو از بلاگ نوین پال قصد داریم به این موضوع بپردازیم که احراز هویت کاربران در صرافی‌ رمزارز چیست و چه کاربردی دارد؟

هویت ناشناس، نام‌های مستعار یا هویت ترکیبی از جمله مواردی به شمار می‌رود که فعالیت در این حوزه را با مخاطره مواجه می‌نماید. به همین خاطر صرافی‌‌های رمزارز (Cryptocurrency Exchanges) جهت جلوگیری از چنین مخاطراتی، انجام فرآیند احراز هویت (KYC) را به طور جدی‌تری صورت می‌دهند. در برخی موارد نیز نهادهای مربوطه، اجباراتی قانونی برای صرافی‌های ارز دیجیتال لحاظ کرده‌اند تا بدین طریق پروسه شناسایی هویت کاربران‌ خود را انجام دهند. چنانچه مایلید با نقش احراز هویت کاربران در صرافی‌ رمزارز بیشتر آشنا شوید، تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

صرافی رمزارز (Cryptocurrency exchange) یا همان اکسچنج در واقع پلتفرمی محسوب می‌شود در آن می‌توان ارزهای رمزنگاری شده نظیر بیت کوین، اتریوم، تتر یا دوج کوین را معامله کرد و یا به عنوان واسطی جهت مبادله یک رمزارز با دیگری بهره‌مند شد. برای مثال ما به راحتی می‌توانیم بیت‌کوین را با لایت کوین تبادل نماییم، یا اینکه جهت خرید کریپتو به واسطه استفاده از استیبل‌کوین‌ها اقدام نماییم. در اصل صرافی‌های رمزارز انعکاس دهنده‌ قیمت فعلی بازار ارزهای دیجیتال محسوب می‌شوند. با بهره‌مندی از یک صرافی رمزارز، هر شخصی به سادگی قادر است تا انواع ارزهای دیجیتال را به تتر و دیگر ارزها مبدل نماید یا به شکل دارایی دیجیتال در حساب خود ذخیره کند.

KYC یا احراز هویت چیست؟

در پاسخ به سوال مذکور باید چنین عنوان کرد که این احراز هویت یا همان KYC مخفف عبارت Know Your Customer and sometimes Know Your Client به معنای مشتری خود را بشناسید است. در واقع KYC مرحله بررسی نخست مشتری در فرآیندهای قوانین ضد پولشویی (AML) محسوب می‌شود. زمانی که یک موسسه مالی مشتری جدیدی را پذیرش می‌کند، رویه‌های احراز هویت جهت شناسایی و تایید اینکه مشتری همان شخصی است که ادعا دارد، صورت می‌پذیرد. در حقیت انجام این پروسه موسسات مالی را قادر می‌سازد تا طبق تمایل آن‌ها به جرایم مالی، ارزش ریسکی را به مشتری مذکور اختصاص دهند.

امروزه به واسطه مبدل شدن صرافی‌های کریپتو  و کیف پول‌های رمزنگاری به موسسات مالی، احراز هویت (KYC) باید به برنامه‌های AML ارز دیجیتال برای این نهادها اضافه گردد. فرآیند مذکور جمع‌آوری اطلاعات شناسایی شخصی مشتری (PII) نظیر نام کامل، تاریخ تولد و آدرس را شامل می‌شود. در اصل این اطلاعات با اسناد رسمی صادر شده به واسه دولت آن‌ها، مثل گذرنامه یا گواهینامه رانندگی و مدرک نشانی تایید می‌شود.

پس از آن مشتری باید از سوی پایگاه‌های اطلاعاتی رسمی که افراد در معرض سیاسی (PEP) و هر فردی که علیه آن‌ها تحریم شده است، مورد تایید قرار گیرند. در حقیقت با انجام رویکرد مذکور، موسسات مالی می‌توانند تا خطر پولشویی و جرایم مالی هر مشتری را بهتر کنترل و بررسی نمایند.

نقش KYC در صرافی‌ رمزارز چیست؟

همان‌طور که در مطالب بالا اشاره شد فرایند احراز هویت (KYC) یا مشتری خودت را بشناس به عنوان یکی از مراحل بررسی اولیه و نظارت بر رویه‌ قوانین ضد پولشویی (AML) شناخته می‌شود. زمانی که موسسه‌ای، مشتری جدیدی را وارد سیستم می‌نماید، پروسه احراز هویت به واسطه پلتفرم صورت می‌پذیرد تا هویت کاربر تایید و میزان خطر مورد ارزیابی قرار گیرد.

به طور کلی اینکه چه اطلاعاتی از مشتریان برای انجام این فرایند مورد نیاز است و روش جمع‌آوری، پردازش و تایید اطلاعات به چه شکل صورت می‌پذیرد، اغلب توسط مقررات مربوط به صنایع خاص مشخص می‌شود.

در حقیقت احراز هویت کاربران مناسب برای مبادلات رمزارز، ایمنی معامله‌گران و پلتفرم‌های معاملاتی، را تضمین می‌نماید. فرایند KYC در کاهش خطرات مالی برای صرافی‌های رمزارز نقش بسزایی دارد و از خدمات یک پلتفرم مطابق بر اساس دلایل قانونی استفاده می‌شود. این نکته، علاوه بر اساس انطباق با مقررات و قوانین، از خطر پولشویی و دیگر جرایم مالی تجارت ارز دیجیتال را تا حد زیادی از بین می‌برد.

خطرات عدم احراز هویت کاربران در صرافی‌ رمزارز

بر اساس مطالب عنوان شده احراز هویت در ایمنی مالی صرافی ارز دیجیتال نقش بسزایی دارد. عدم استفاده از فرایند KYC در صرافی رمزارز، مشکلات زیر را به دنبال خواهد داشت:

• افزایش خطرهایی نظیر پولشویی و تامین مالی تروریسم به واسطه حساب‌های کاربری ناشناس
• عدم نظارت و کنترل بر تراکنش‌های کاربرانی که در فهرست‌های نظارتی قرار دارند یا پیش‌تر در جرایم مالی مشارکت داشته‌اند.
• فراهم نمودن امکان جرایم سرقت هویت

به طور کلی الزام به احراز هویت تنها به صرافی‌های رمزارز منحصر نمی‌شود و اکثر نهادهای مالی نظیر بانک‌ها، موسسات اعتباری یا مالی و کارگزاری‌های بازار سرمایه هم از مراحل چندگانه‌ای جهت احراز هویت کاربران خود استفاده می‌نمایند. در واقع برای اموری مثل افتتاح حساب، تعویض کارت بانکی، گرفتن پیرینت حساب یا انتقال وجه به کیف پول الکترونیکی مشتری نزد کارگزاری از مواردی محسوب می‌شود که پیش از انجام آن‌ها به تایید هویت فرد و داده‌های بانکی نیاز است.

وب‌ سرویس احراز هویت کاربران نوین پال

تمامی امور فرایند مرتبط به احراز هویت کاربران (KYC) جهت جلوگیری از تخلفات مالی، ریسک‌های عملیاتی، پولشویی طراحی و پیاده‌سازی می‌گردد. در واقع فرایندهای مذکور به واسطه ملزم نمودندن کاربران برای تکمیل فیلدهای مربوط به اطلاعات شخصی و داده‌های بانکی، مشتریان پر ریسک را از نوع کم ریسک تشخیص می‌دهد. انجام پروسه KYC پلتفرم‌های صرافی‌های ارز دیجیتال را از مخاطرات ایمن نگه می‌دارد.

در کل هویت کاربران با طیف وسیعی از روش‌ها مورد تایید قرار می‌گیرد که از نمونه‌های بارز آن می‌توان به تایید هویت دیجیتال، بایومتریک، رمز عبور یکبار مصرف (OTP) و موارد مشابه دیگر اشاره کرد.

البته بارزترین روشی که صرافی‌های ارز دیجیتال با استفاده از آن می‌توانند هویت کاربرانشان را تایید نمایند، سرویس استعلام و احراز هویت است که مواردی نظیر صحت‌سنجی داده‌های بانکی و اطلاعات هویتی اشخاص را شامل می‌شود.

پرداخت یار نوین پال از شرکت‌های دارای مجوز رسمی پرداخت یاری شاپرک و بانک مرکزی در ایران است که فعالیت خود را از سال 1398 با هدف ارائه مطلوب‌تر خدمات پرداخت و امکاناتی نوین برای تسهیل فرآیند پرداخت بین مشتریان و کسب‌وکارهای آنلاین و همچنین ارائه وب سرویس احراز هویت کاربران برای صرافی‌ رمزارز آغاز کرد.

علاوه بر وب‌ سرویس استعلام و احراز هویت که از مهمترین سرویس‌ها برای صرافی‌های ارز دیجیتال به شمار می‌رود، نوین پال خدماتی دیگری نظیر درگاه پرداخت، انتقال وجه و تسویه هم برای صرافی‌های رمزارز ارائه می‌نماید.

صرافی‌های ارز دیجیتال به واسطه برخورداری از درگاه پرداخت نوین پال قادرند تا جریان ورود وجه به حساب‌شان یا نقدینگی خود را به راحتی مدیریت نمایند. در واقع درگاه پرداخت اینترنتی این امکان را برای کسب و کارهای آنلاین فراهم می‌سازد تا نرخ تراکنش‌های موفق خود را افزایش دهند.

نفش فرایند احراز هویت کاربران در مبادلات رمزارزها

به طور کلی جهت آشنایی با نقش احراز هویت کاربران در صرافی‌های ارزهای دیجیتال، باید نگاهی به دیگر موسسات و صنایع مالی داشته باشیم. گرچه انتظارات درباره احراز هویت برای مبادلات ارزهای دیجیتال تفاوت‌هایی دارد، اما هدف کلی برای همه تضمین ایمنی، شفافیت و تجارت منصفانه دارایی‌های رمزارزها است. از بارزترین فواید احراز هویت کاربران در صرافی‌های رمزارز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ایجاد اعتماد بیشتر میان مشتریان
• ارزیابی ریسک (Risk assessment)
• کاهش چشمگیر خطر تقلب

فرآیند استاندارد احراز هویت کاربر (KYC) در صرافی‌های رمزارز

فرآیند KYC در صرافی‌های رمزارز معمولاً شامل چندین مرحله کلیدی است :

• ایجاد حساب کاربری: کاربر ابتدا در پلتفرم صرافی ثبت‌نام می‌کند.
• ارائه اطلاعات: کاربر اطلاعات شخصی خود از جمله نام کامل، آدرس محل سکونت، تاریخ تولد، آدرس ایمیل و شماره تلفن را ارائه می‌دهد.
• تأیید هویت: کاربر مدارک شناسایی دولتی معتبری را بارگذاری می‌کند.
• بررسی اصالت (Liveness Check): اغلب برای اطمینان از اینکه کاربر یک شخص واقعی است و از یک تصویر ثابت یا ربات استفاده نمی‌کند، انجام می‌شود. این مرحله ممکن است شامل تشخیص چهره یا انجام اقدامات خاصی مانند پلک زدن یا حرکت دادن سر باشد.
• تأیید آدرس: کاربر ممکن است نیاز به ارائه مدرکی برای تأیید آدرس محل سکونت خود داشته باشد، مانند قبض خدمات عمومی یا صورتحساب بانکی.
• راستی‌آزمایی: صرافی اطلاعات و مدارک ارائه‌شده را با پایگاه‌های داده و خدمات تأیید هویت مقایسه می‌کند تا از صحت آن‌ها اطمینان حاصل کند.
• امتیازدهی ریسک: برخی صرافی‌ها بر اساس اطلاعات ارائه‌شده و نتایج تأیید هویت، یک امتیاز ریسک به کاربر اختصاص می‌دهند.
• نظارت مستمر: نظارت مداوم بر فعالیت‌ها و تراکنش‌های کاربر برای شناسایی رفتارهای مشکوک.

فرآیند KYC تنها یک بار در زمان ایجاد حساب کاربری انجام نمی‌شود، بلکه یک الزام مستمر است، به‌ویژه با مقرراتی مانند «قانون سفر». این نشان می‌دهد که صرافی‌ها به سیستم‌هایی برای نظارت مداوم و احتمالاً تأیید مجدد هویت کاربران نیاز دارند. قانون سفر، که در اسناد به آن اشاره شده است، جمع‌آوری و تأیید داده‌های مربوط به مبدأ و مقصد تراکنش‌های رمزارزی را الزامی می‌کند. این امر نشان می‌دهد که داده‌های KYC فراتر از ثبت‌نام اولیه کاربر اهمیت دارند و در نظارت بر تراکنش‌ها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.

هدف از احراز هویت کاربران در صرافی‌های رمزارز

صرافی‌های رمزارز به دلایل متعددی فرآیندهای KYC را اجرا می‌کنند :

• رعایت مقررات مبارزه با پولشویی (AML) و مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT): این مهم‌ترین دلیل است، زیرا توسط قوانینی مانند «قانون اسرار بانکی» در ایالات متحده و AMLD6 در اتحادیه اروپا الزامی شده است. صرافی‌ها در بسیاری از حوزه‌های قضایی به عنوان «بنگاه‌های خدمات پولی» (MSBs) شناخته می‌شوند و از نظر قانونی موظف به انجام KYC هستند.
• پیشگیری از تقلب و سرقت هویت: KYC اطمینان می‌دهد که کاربران همان کسانی هستند که ادعا می‌کنند، و خطر فعالیت‌های متقلبانه مانند تصاحب حساب‌های کاربری و استفاده از هویت‌های سرقتی را کاهش می‌دهد.
• افزایش امنیت و اعتماد: با تأیید هویت کاربران، صرافی‌ها یک محیط امن‌تر ایجاد می‌کنند و اعتماد بین مشتریان و شرکا را تقویت می‌کنند. شفافیت از طریق KYC باعث افزایش اطمینان به پلتفرم می‌شود.
• کاهش خطرات قانونی و نظارتی: رعایت مقررات KYC به صرافی‌ها کمک می‌کند تا از جریمه‌های سنگین ناشی از عدم رعایت قوانین جلوگیری کنند.
• تسهیل امنیت تراکنش‌ها: KYC مشروعیت منابع مالی را تضمین می‌کند و به نظارت بر فعالیت‌های غیرقانونی احتمالی کمک می‌کند و امنیت تراکنش‌ها بین صرافی و مشتریانش را تأمین می‌کند.
• حمایت از پایداری بلندمدت رمزارزها: با کاهش عوامل خطر مشتری و اولویت دادن به استانداردهای AML، KYC به ثبات کلی و پذیرش گسترده‌تر رمزارزها کمک می‌کند.
• رعایت قانون سفر: فرآیندهای KYC با الزامات قانون سفر همپوشانی دارند، که جمع‌آوری و تأیید جزئیات مبدأ و مقصد برای انتقال دارایی‌های رمزارزی خاص را الزامی می‌کند.

هدف از KYC فراتر از صرفاً علامت زدن یک جعبه نظارتی است؛ بلکه برای یکپارچگی عملیاتی و پایداری بلندمدت صرافی‌های رمزارز و اکوسیستم گسترده‌تر آن بسیار حیاتی است.

اسناد بارها بر مزایای KYC در پیشگیری از جرایم مالی و ایجاد اعتماد تأکید می‌کنند. این نشان می‌دهد که KYC نه تنها یک بار قانونی است، بلکه یک اقدام ضروری برای حفظ یک صنعت سالم و معتبر است. اشاره به اینکه سرمایه‌گذاران بزرگ و مؤسسات مالی بیشتر احتمال دارد با صرافی‌های سازگار همکاری کنند ، اهمیت آن را برای ثبات بازار بیشتر نشان می‌دهد.

اطلاعات مورد نیاز برای احراز هویت کاربر

صرافی‌های رمزارز معمولاً انواع خاصی از اطلاعات شخصی و مدارک را برای تأیید هویت (KYC) درخواست می‌کنند:

اطلاعات شخصی

1. نام و نام خانوادگی کامل.
2. تاریخ تولد.
3. آدرس محل سکونت.
4. ملیت.
5. آدرس ایمیل.
6. شماره تلفن.
7. شماره شناسایی ملی یا شماره تأمین اجتماعی (SSN) در برخی حوزه‌های قضایی.
8. محل تولد، کد مالیاتی و غیره ممکن است در برخی حوزه‌های قضایی مورد نیاز باشد.

مدارک شناسایی

1. شناسنامه عکس‌دار دولتی مانند گذرنامه، گواهینامه رانندگی یا کارت شناسایی ملی.
2. مدرک اثبات آدرس مانند قبض خدمات عمومی، صورتحساب بانکی یا صورتحساب کارت اعتباری که در 3 ماه گذشته صادر شده باشد.

داده‌های بیومتریک

• عکس سلفی یا ویدیوی زنده برای تشخیص چهره و بررسی اصالت.

اطلاعات اضافی (بسته به سطح تأیید یا مشخصات ریسک):

• اطلاعات شغلی
• پرسشنامه مالی
• صورتحساب بانکی
• منبع وجوه
• مصاحبه حضوری یا ویدیویی

اطلاعات خاص مورد نیاز می‌تواند بر اساس حوزه قضایی صرافی و مشخصات ریسک یا محدودیت‌های تراکنش مورد نظر کاربر، تفاوت قابل توجهی داشته باشد. این امر منجر به ایجاد سیستم‌های تأیید چند سطحی شده است. اسناد سطوح مختلف تأیید KYC (پایه، متوسط، کامل، پیشرفته، حرفه‌ای) را مورد بحث قرار می‌دهند که هر کدام نیاز به ارائه اطلاعات بیشتر و ارائه محدودیت‌ها و ویژگی‌های مختلف تراکنش دارند. این نشان می‌دهد که صرافی‌ها یک رویکرد مبتنی بر ریسک را اتخاذ می‌کنند، جایی که کاربران یا فعالیت‌های با ریسک بالاتر نیاز به تأیید دقیق‌تری دارند. سند همچنین اشاره می‌کند که تغییرات حوزه قضایی می‌تواند منجر به درخواست داده‌های اضافی شود.

انواع مدارک شناسایی معتبر مورد پذیرش برای احراز هویت کاربر

صرافی‌های رمزارز معمولاً انواع خاصی از مدارک شناسایی معتبر را برای KYC می‌پذیرند :

شناسنامه‌های عکس‌دار دولتی

• گذرنامه
• گواهینامه رانندگی
• کارت شناسایی ملی
• کارت شناسایی ایالتی
• کارت اقامت دائم (گرین کارت) در ایالات متحده
• ویزای ایالات متحده (انواع خاصی با اعتبار کافی)

مدارک اثبات آدرس (معمولاً صادر شده در 3 ماه گذشته)

• قبض خدمات عمومی (برق، گاز، آب، اینترنت، تلفن ثابت)
• صورتحساب بانکی
• صورتحساب کارت اعتباری
• صورتحساب وام مسکن
• بیمه‌نامه صاحبان خانه یا مستأجران
• برگه مالیات بر دارایی
• گواهی یا سند محل سکونت دولتی

نکات مهم

1. مدارک باید معتبر باشند (تاریخ انقضا نگذشته باشد).
2. مدارک نباید تغییر یافته یا آسیب دیده باشند.
3. اطلاعات موجود در مدارک باید با اطلاعات ارائه شده توسط کاربر مطابقت داشته باشد.
4. عکس‌های مدارک باید واضح و خوانا باشند و هر چهار گوشه آن را نشان دهند.

در حالی که یک توافق کلی در مورد انواع مدارک پذیرفته شده وجود دارد، الزامات خاص (به عنوان مثال، تاریخ صدور برای اثبات آدرس) و پذیرش انواع خاصی از مدارک می‌تواند بین صرافی‌ها و حوزه‌های قضایی متفاوت باشد. اسناد نمونه‌هایی از مدارک پذیرفته شده از صرافی‌های مختلف (Coinbase، Bitflyer، Gemini، Binance.US) را ارائه می‌دهند که تغییرات جزئی در انواع و شرایط خاص (به عنوان مثال، محدودیت 90 روزه برای اثبات آدرس در Binance.US ) را نشان می‌دهد. این امر بر نیاز کاربران به بررسی الزامات خاص صرافی که از آن استفاده می‌کنند، تأکید می‌کند.

کلام آخر

امروزه با توجه به قوانین مبارزه با پولشویی و انواع خطرهای کلاهبرداری احراز هویت کاربران (KYC) برای موساسات مالی و صرافی‌های ارز دیجیتال امری ضروری است. در این مقاله از بلاگ نوین پال ابتدا به ماهیت صرافی رمزارز و احراز هویت پرداختیم. در ادامه نقش KYC در صرافی‌های رمزارز را مورد بررسی قرار دادیم.

امیدواریم مقاله احراز هویت کاربران در صرافی‌ رمزارز چیست و چه کاربردی دارد؟ برای شما مخاطبان محترم مفید بوده باشد. لطفاً پس از مطالعه کامل این مقاله نظرات و تجارب شخصی خود در زمینه استفاده از وب سرویس احراز هویت کاربران را با ما در نوین پال به اشتراک بگذارید.

نوین پال

سوالات متداول

احراز هویت KYC در صرافی‌های رمزارز چیست؟

KYC فرآیندی برای تأیید هویت کاربران صرافی‌های رمزارز برای رعایت قوانین AML/CFT، جلوگیری از تقلب و افزایش امنیت است.

چه مدارکی معمولاً برای احراز هویت کاربران در صرافی‌ رمزارز مورد نیاز است؟

معمولاً شناسنامه عکس‌دار دولتی، مدرک اثبات آدرس و احتمالاً یک سلفی برای تأیید هویت مورد نیاز است.